możliwe rozwiązanie w celu poprawy opieki Urazowej
szpitale chcą, aby chirurdzy zapewniali pokrycie urazów, a ranni pacjenci potrzebują chirurgów urazowych. Status opieki urazowej na poziomie I I II to świetna reklama. Pacjenci czują, że idą do szpitala, gdzie ich trauma może być kompleksowo leczona. Istnieje również coraz więcej dowodów na to, że pacjenci radzą sobie lepiej, gdy są zabierani do ośrodków z pewnymi zasobami. Pacjenci obecni w ośrodkach urazowych poziomu I mają zmniejszoną śmiertelność z powodu urazu. Wykazano również, że całodobowa wewnętrzna Opieka krytyczna i intensywna opieka na OIOM zmniejszają śmiertelność.6
w 2003 roku Komitet ad hoc American Association for the Surgery of Trauma (Aast) opublikował propozycję restrukturyzacji roli chirurga urazowego, zmieniając nazwę chirurgii ostrej. ACS obejmowałby planową i awaryjną chirurgię ogólną, chirurgię urazową i krytyczną opiekę chirurgiczną. Ten nowy paradygmat wykorzystywałby 24-godzinne harmonogramy pokrycia oparte na zmianach. Celem programu byłoby dostarczenie lekarzowi ACS doświadczenia operacyjnego w urazie ogólnym, praktyce chirurgii planowej i niektórych procedur podrzędnych związanych z urazem. Program ACS byłby wystarczająco elastyczny, aby dostosować praktykę do potrzeb i pragnień instytucji i chirurga ostrej opieki (ACSu).5 ACSu miałby znacznie zwiększoną szansę na jakość i stosunkowo kontrolowany styl życia.
od 2003 r.nastąpił gwałtowny wzrost popytu na ACSu w Stanach Zjednoczonych zarówno w praktyce akademickiej, jak i prywatnej. Obejmuje to chirurgów przeszkolonych w chirurgii krytycznej opieki i urazów i szpitali chirurgicznych, którzy są chirurgów ogólnych, które zapewniają opiekę Chirurgii Ogólnej w nagłych wypadkach. Model ACS zapewnia szpitalom chirurga przez całą dobę. Niewygodne i uciążliwe wezwania ER do chirurgów ogólnych są przekierowywane, umożliwiając w ten sposób przypadki fakultatywne, aby postępować bez przeszkód w ciągu dnia. Zwiększa się refundacja dla szpitala i ACSu oraz lepsza opieka nad pacjentem. Chirurdzy zajmujący się leczeniem ostrym i chirurdzy ogólni, z którymi pracują, są szczęśliwsi i skuteczniej ćwiczą***.
niektóre główne ośrodki akademickie, w tym Vanderbilt, University of Kentucky, University of Pennsylvania, Yale i University of Colorado, rozwijają ACS / Emergency General Surgery Services (EGS) już w 1990 roku. badania powdrożeniowe w tych instytucjach odnotowały zwiększoną satysfakcję rezydentów chirurgii, kolegów i chirurgów urazowych. Yale odnotował wzrost rachunków operacyjnych o 45%; Vanderbilt zwiększył liczbę przyjęć chirurgicznych o 30%.3, 7 stwierdzili, że nagłe przypadki były zwykle wykonywane między 16: 00 a 19: 00, a przypadki urazowe były wykonywane między 10:00: 00 i 2: 00 w nocy, z niewielkim nakładaniem się na siebie.7 entuzjastycznych rekomendacji tych instytucji przyczyniło się do stworzenia nowego stypendium ACS. Zauważono, że zwiększone szkolenie proceduralne przy łóżku, interwencyjne procedury radiologiczne, większe doświadczenie w zakresie klatki piersiowej i naczyń krwionośnych oraz pewne narażenie na ograniczone procedury neurochirurgiczne i ortopedyczne procedury temporowania byłyby korzystnymi umiejętnościami dla zespołów EGS/ACS.
instytucje akademickie odkryły, że wdrożenie EGS i zatrudnianie chirurgów ostrej opieki zapewniają bardzo potrzebną ulgę dla ogólnych, zwiększoną wydajność sali operacyjnej i skrócony czas oczekiwania pacjenta. Instytucje te stwierdziły, że 60% ich personelu urazowego pracowało już jako „chirurdzy ratunkowi”, a ich rola w instytucji nie wymagała poważnej restrukturyzacji. Szpitale społeczne również z powodzeniem zintegrowały ACS. Na przykład jeden chirurg ostrej opieki (przeszkolony w chirurgii krytycznej opieki) obejmuje wszystkie nagłe przypadki w ciągu dnia i ograniczone potrzeby w zakresie krytycznej opieki dla grupy siedmiu chirurgów. Chirurg ten obejmuje również wszelkie niezapowiedziane konsultacje. Grupa chirurgów zmienia dyżury nocne i weekendowe. Oddział Ratunkowy w tym szpitalu był zadowolony, że chirurg jest natychmiast dostępny na konsultacje, a pacjenci byli zadowoleni z krótszego czasu oczekiwania na ocenę i operacje. Ten chirurg w ostrej opiece cieszy się szeroką różnorodnością w praktyce, a partnerzy korzystają z znacznie mniej zakłóceń w ich codziennych harmonogramach i przypadkach do wyboru.
trzy programy stypendialne ACS zostały certyfikowane przez AAST w 2008: uniwersytety w Kolorado, Nevadzie i Pittsburghu. Ostatnio dodane programy obejmują University of California-San Francisco, University of Maryland Shock-Trauma Center i Massachusetts General Hospital.5 istnieje ponad 20 programów w procesie ubiegania się o certyfikację ACS. Wiele innych stypendiów nie zatwierdzonych przez AAST w ACS istnieje, w tym Johns Hopkins i Washington University. Zatwierdzone przez aast programy muszą zawierać pewne elementy w ich programie nauczania i zakończyć proces oceny i kontroli przez AAST; muszą również mieć już ugruntowany program opieki krytycznej chirurgii.
obawy dotyczące struktury ACS/EGS obejmowały możliwe zmniejszenie dochodów i skierowania do chirurgów ogólnych do wyboru. W instytucjach wdrażających te programy tak nie było. Ortopedzi i neurochirurdzy wyrazili obawy dotyczące rozszerzenia zakresu praktyki ACS i niechętnie uczestniczyli w nauczaniu specyficznych dla nich procedur.
pomysł bardziej świadomej stylu życia specjalności chirurgicznej przemawia do wielu studentów medycyny, zwłaszcza kobiet zainteresowanych chirurgią. Trwa wątek rozwijany na www.studentdoctor.net żeby omówić ACS. Z ponad 20 instytucje oczekujące aast certyfikaty i wiele instytucji rozwijających sekcje w swoich działach, oczywiste jest, że ACS zwiększa opiekę chirurgiczną i urazów i jest akademicko solidne. Wiele prywatnych szpitali stworzyło awaryjne zespoły chirurgii ogólnej obsadzone przez ACSu. Czasopisma chirurgiczne mają wiele ogłoszeń o pozycjach chirurgii ostrej opieki w całych Stanach Zjednoczonych.